Alles over geleidelijnen, maar VOORAL waar ze niet voor dienen.
U hebt zich wellicht al eens afgevraagd waartoe de (meestal witte) ribbellijnen en tegels met halve bollen in openbare gebouwen, op voetpaden, aan tram-en bushaltes of rond en in stations dienen?
Het zijn belangrijke oriëntatie-ankers voor blinde en ernstig slechtziende mensen. Ze zorgen voor hun veilige en autonome verplaatsing.
Heel wat blinde en slechtziende mensen verplaatsen zich met een vaste of plooibare witte stok. Door de punt van hun stok over de grond of net erboven heen en weer te bewegen ontdekken ze hindernissen waar ze omheen moeten en herkennen ze vooral zaken die hen helpen zich te oriënteren.
Ribbellijnen en noppenstroken (tegels met halve bollen) bieden hen hierbij een doeltreffende houvast. De ribbellijnen (ook ‘geleidelijnen’ genoemd) leiden personen met een visuele handicap naar hun bestemming en bieden hen de zekerheid dat ze zich op de goede weg bevinden.
Ze tasten de ribbels af met de punt van hun witte stok of vervolgen hun weg door de stokpunt in een gleuf tussen de ribbels te laten vooruit glijden.
Noppenstroken (ook ‘waarschuwingsstroken’ genoemd) waarschuwen hen bv. voor trappen of een perronrand. Ook gebruikers van een blindegeleidehond oriënteren zich met behulp van deze ribbellijnen en noppenstroken. Het is dus belangrijk dat blinde en slechtziende personen deze tactiele markeringen ongehinderd kunnen gebruiken.
Ooit al eens een bekende tegen het lijf gelopen net toen u de trap naar het perron wou nemen? Waar stond u dan voor de babbel? Ja inderdaad, misschien wel op de geleidelijnen.
En waar stond u terwijl u met uw koffer naast u in de perrontunnel wachtte tot uw trein werd aangekondigd? Waar stond u toen u aan het gsm-en was? Of op pokemons aan het jagen?
Waar stond u in het station of de bushalte toen u een vriend aan het opwachten was?