Verslag screening Technopolis (22 augustus 2023)
Tijd voor de vijfde screening. Deze keer kreeg ik gezelschap van mijn collega en van 2 enthousiaste vrijwilligers. Na een treinreis van anderhalf uur kwam ik aan in Mechelen. Ondanks de werken aan het station, konden we ons vlot met de bus verplaatsen naar Technopolis. We werden verwelkomd met een lekker kopje koffie en kregen eerst wat uitleg over de verschillende afdelingen en opstellingen. We kregen te horen dat een tweetal afdelingen in september worden vernieuwd, dus dat leek ons geen goed idee om deze te screenen. We hadden natuurlijk nog heel wat zaken over om te bekijken. Nadat we onze vragen hadden gesteld, en de nodige uitleg hadden gekregen, was het tijd om op ontdekking te gaan.
We splitsten ons op in twee duo’s en gingen rondneuzen bij verschillende opstellingen die erg visueel waren. Dit bleek geen evidentie te zijn. Je kon wel aan een aantal zaken voelen, maar voor heel wat zaken moest je toch je zicht gebruiken om de opdrachtjes goed te kunnen uitoefenen, zoals een foto nemen tegen de lichtwand of het bekijken van gekleurde ijskristallen. Ook de filmpjes waarop je kan zien hoe je de opdracht moet uitvoeren, hielpen natuurlijk ook niet echt vooruit.
Na het eten nam Marian, de pedagogisch verantwoordelijke, ons mee op sleeptouw. Er waren immers heel wat opstellingen waar je het zicht niet nodig had. We probeerden het spijkerbed uit, trokken ons aan katrollen omhoog en speelden muziek op de buizenpiano. We bekeken tevens een demonstratie over de kettingreactie aan de hand van verschillende materialen. Heel leuk, al was het over ons niet altijd gemakkelijk om te snappen wat er gebeurde. We mochten ook even een kijkje gaan nemen bij de verschillende workshops die de kinderen met hun ouders kunnen volgen. Zo kan je glimwormen maken, het geheim van de zwarte stift ontrafelen en je fantasie botvieren met het bouwen van Legohuisjes. Voor iedereen is er dus wel iets leuks om te doen.
Na het bekijken van de workshops splitsen we ons nog even op. De twee vrijwilligers gingen kijken naar wetenschapstheater. Daar werden ze meegenomen op een echte ruimtereis, een voorstelling die ze behoorlijk goed konden meevolgen. Mijn collega en ik wilden even naar buiten naar de kleine doe-tuin met verschillende opdrachten. Zo speelden we muziek op een soort van muziekhek en fluisterden we naar elkaar door buizen.
Na wat napraten en de dag te hebben overlopen was iedereen toch wat moe en besloten we om samen de bus terug te nemen naar huis.